o kadar sensizlik biriktirmiþim ki

þimdi kim gelse kapýma hepsi sen

kim çalsa zilimi hepsi sen

bir insan bu kadar doldurur yüreðini

bu kadar taþýrýr sevgisini

bu kadar etrafa saçar

bu kadar sever

o kadar ona odaklanmýþým ki

bir ses duymayayým iki gözüm iki çeþme

o geldi diye sevinçten aðlýyorum

yokluðuna koþuyorum

sensizliðe gözyaþý döküyorum oysa kimse sen deðil

ne çalan zil ne gelen ses ne gören göz

hiçbir þey sen deðil bana ne yazýk ki

yer yarýldý da düþtün içine

gök yýrtýldý da yuttu seni

yoksa sen mi geldin kapý zili çaldý da

rüzgar kokunu getiriyor buram buram sen kokuyor burasý

gök kubbede sesin yankýlanýyor kulaðýmda tatlý bir melodi

hayal mi yoksa

dur bakayým bu gülüþ kime ait o vakit bu bakýþ

þimdi sen gelmedin mi yani yoksun

ve ben baþtan ayaða sensizim

neler oluyor bana rabbim

sen aklýma mukayyet ol onu ver ya da kendime geleyim

þükredeyim onlu halime

bak karþýda geliyor iþte vallahi de o billahi de o

saç ayný saç, daðýtsa saçlarýný ülke daðýlacak

boy ayný boy, salýnsa hafiften herkes sallanýp uçacak

göz ayný göz, baksa þöyle yandan birisine çarpacak

yoksa o deðil mi gelen bir þeyler eksik sanki

ne kadar da ona benzeyen var ama eksikler

tam O deðil hiç kimse imkaný yok hiç kimse O deðil

sadece benziyorlar ama o deðilller

kusuruma bakmayýn ama o kadar onunla dolmuþum ki

size baþka þeyler anlatamýyorum

bahardan bahsetsem o aklýma geliyor

yýldýzlarý söylesem o

çiçekleri yazsam hele papatyayý yine o

þimdi bir çift gözden yola çýksam yine onun gözlerine geliyorum

bir çift söz etsem o geliyor kalemime

kimse bilmiyor ama her yazýmda o var bana gülümsüyor

yok yok böyle olmuyor

ya onunla yaþayacaðým ya da onunla

baþka yolu yok bu aþkýn

o kusursuz bir güzellik elbet asýl olandýr

gerisi ona taklit olandýr o herkese misal olandýr

güzel gelendir

yoksa sen mi geldin

içim bahara durdu birden dýþým sevince

sen aklýma düþünce çiçeðe durdum binlerce

ne zamandýr bekliyorum seni

geceyi gündüze baðladým bir iple

gündüzü geceye, çekiyorum habire

bak kalbim atmaya baþladý yine

kaburgalarýmý kýracak sanki sana koþacak

hakkýn var bu senin eserindir göðsümde yaþayan

tabi ki sana çarpacak koþacak atacak

gözlerim ýþýl ýþýl oldu birden seni gördü sanki

betim benzime renk geldi

daha bir yakýþýklý hissettim kendimi

sahiden sen mi geldin etraf sen kesildi birden

kar yaðsa sen yaðmur yaðsa sen

rüzgar esse güneþ doðsa çiçek açsa kuþ cývýldasa

hep sen tek sen

sahiden bu kadar sen olan bir dünyada

neden yokluðunun hükmünü  giyiyorum

su var ama içemiyorum yemek var ama yiyemiyorum

sen içinde olup da sensizliði yaþamak

cehennem deðil de nedir þimdi

dur bakayým kapý mý çaldý

yoksa sen deðil misin