Online Üye
Online Ziyaretçi
Bugün ben solmuş
resmini elime aldım
Gözlerimde hasret yüklü
hatıralara daldım
Hüzünler hicret etti
odama yalnız kaldım yine
Bu canı seni seveni
terk ettin gittin bile bile
Hasrete mahkûm odamda
çilemi çekiyorum
Sanma ki ben
sensizlikten ölüyorum
Bu garip gönlümde mutlu
günlerimizin hayalini kuruyorum
Bahar ile kışı sensiz
odamda aynı anda yaşıyorum
Senin ile sevgi ile
sevgisizliğin ayrışımını yaşayan bedenim
Sevgisizliğin süprüntü
kirine karışarak uzaklaştı yanımda
Adımlarım ölümü
yaşarken sancıları yaşıyorum odamda
Dudaklarımda canımı
alan sözlerin kulaklarımda
Kuru bir ot gibi
bakışlarını sildim aklımda
Dilin ile ekip biçtiğin
bıçak sözlerini sildim kalbimde
Kalbimde ki sızı çok
derin çağlasa da bu akşam
Unutulmuşluğun kahır
dolu satır aralarına kaydettim adını
Gönlüm seni andıkça
perişan oluyordu artık olmaz
Sana kavuşamadığım için
gözyaşlarım yüreğimi yakıyordu artık yakmaz
Sevda ’sız limanlara
rüyalarım senin ile gidiyordu artık gitmez
Aşk kelimeleri ile
gezintiye çıktım gülüyorum artık
Uyuz ve bitlenmiş
maziyi arkamda bıraktım artık ben sensizde yaşıyorum
Mehmet Aluç