Bir burukluk var içinde
Hiçbir şey tam olmuyor sende
Hep eksik, hep yarım
Yüzündeki hüznü
Boş hayallerle yıkıyorsun her sabah.
Temizlediğini düşünüyorsun
Hüznü yüzündeki hüzne katıyorsun
Daha ıssız, daha yorgun oluyorsun
Neye dokunsan sanki hüzün;
Ne yöne gitsen, ne yöne baksan...
Onca hüzün arasında umuda ihtiyaç duyuyorsun
Liman arıyorsun sığınacak
Kaçmak, saklanmak istiyorsun acılardan
Gittiğin her yere senden önce uğruyor düş kırıklığı
Nedenler arıyorsun kendine
Seni ayakta tutacak bir cevap arıyorsun
Yalnızlığın gülüyor sana
Sen ısrarla korkularına koşuyorsun
Ve yine yere düşüyorsun
Elinden hep aynı kişi tutuyor;
Hüzün!
( Hüzün başlıklı yazı Oğuzhan ATEŞ tarafından 3.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.