Yolcudur  insan

Yol azığı kendisini  kurtaracak  kelimelerdir

Dur durak bilmez ayakları 

Yağlı urganlar sınır  tanımaz

Sınır  tanımaz  insanların  bencil ve haris duyguları

 

Yolcudur  insan

Her  kelimelere gül takar

Bülbüllerin özlemindedir  güllerin  gülüşü

Güllere  sevdalı  yürekler titrerken

Hasreti  toparlar  duygular  hüzünler deryasından

 

Yolcudur  insan

Eceli  kıldan ince

Beyhude  bir  iştir naralar atmak

Aşka  yürek  bilenirken

Sevdalara  küskün bir  dil kalır inceden inceye

 

Yolcudur  insan

Bir  sabah ezanında  kuşanır  yol azığını

İnsanlardan  uzakta  bir  ses  sesler içinde bir ses

Aşkı belki  vurmalı  tam on  ikiden  sevdalar hatırına

İnsan  yolcudur  yol  yolcudur..

 

Yolcudur insan

Tutulmaz  kalemlerin  yazdığı  sır

Sevmeliyiz  belki  nefretini   kazandığımız  bir sevgiliyi

Dünya  nefret edecek kadar küçük değil  oysa

İlmek ilmek işlenir  her bir  söz  yüz hatlarımıza

 

Yolcudur  insan

En olmadık kapılar  açılır  Rahmanın hatırına

En olmadık kelimeler  dökülür  yürek sofralarımıza

Esaretini  yırtıp  haykırmak ister  her insan

Hey hat  dilimizde  sukut  gözlerimizde  hasret

Müslüm Tekaltun
( Yolcudur İnsan başlıklı yazı m tekaltun tarafından 2.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.