Düþledim yýllar yýlý hep, hüsn-ü bir ânýn sen‘in,

Ýnleyen ruhumda nîran oldu hicrânýn sen‘in.

Dil esîr-i hicrin oldu rûz u þeb gam hanede,

Bekler âh-u zâr içinde derde dermânýn sen‘in.

Ýsmini kýlsam tezekkür içime bir gün doðar,

Demâdem ufkumda parlar þems-i tâbâ’nýn sen‘in.

Dîdâr-ý pâkine meftûn, nûrunun pervânesi,

Mekteb-i uþþâk içinde oldu hayrânýn sen‘in.

Gülþen-i dünyada elbet gül solar bülbül susar,

Solmayan, âlemde ancak ol gülistânýn sen ‘in.

Dehr’in fýrçasýna, yenik düþse de renk ve ahenk,

Nakþý ol nakkâþý, tavzih eder elvânýn sen‘in.

Ne mümkün lafza sýðdýrmak maverâî ününü,

Semâvâtý arz’ý tuttu þöhret-i þân’ýn sen‘in.

Derd-i aþkýn dû cihânýn devletidir sevgili,

Kâinata þâh olur, kim tutsa fermânýn sen‘in.

Bir kalan divane gönlüm bir de bîtap cism-i cân,

Hâk-i râhýnda ebeden olsun kurbânýn senin.

                                                            Ahmet BOZ

                                                            16.06.2014