Ben seni anlatırken kendime

Kuşlar konuyor başıma

Yaseminler çiçek açıyor

Kalabalık anım sessizliğin ile

Gülüşün ile doluyor

Sessizliğin ortasına doğuyorsun

Ay gibi yıldızlar gibi

Uzakta olsan da baş başayız

Kendime anlatıyorum seni

Sanki yanımdasın hiç gitmemişsin

Terk etmemişsin beni

Senin ile konuşuyorum bazen

Olsa da konuşmalarım mecazen

 İşte o zaman veriyorum kendime çeki düzen

O anda oluyorum aşk etrafında dönen semazen

Çözülüyor gönlüm pare pare

Gönül kapımın kapısını çalıyorsun

Ayrılığa bilirim yok çare

Senin ile konuşurum ben biçare

Bu yazdıklarımdan senden iz ibare

Avutarak gönlümü ediyorum idare

Doğduğumuz gibi

Ölümde bizim için o an doğdu

Yaşam ve ölüm

Ölüm ve sonsuz yaşam

Bensiz gittin oraya

Doğum ve ölüm bir bütün

Hayatın içinde ölüm

Ölümün içinde hayat

Doğar iken bilinmeze

Ölür iken bilinmezi bilmeye giden yol

Beni sana getirecek olan ölümü kucaklamak için bekliyorum

Feryadı olmayan bir yaşam için bekliyorum

Sadece gülümsemeler ile donatılmış ölümü bekliyorum

Mehmet Aluç

( Gülümsemeler İle Donatılmış başlıklı yazı kul mehmet tarafından 3.06.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.