1 Yaman Bir Ağrıydı Gözyaşı

Kendi içine devrilmiş karanlık dehlizlerden

Işığa koşuyordu yüzlerce can

Çektikleri her nefeste panik

Attıkları her adımda ölüm ile yaşama koşan

 

Kiminin aklında eş, kiminde kardeş

Oğlum için yaşamalıyım diyordu bir diğeri

Geçtiler yeni can vermiş ruhların üzerinden

Işığa ulaştılar eller üzerinde, yarı baygın

 

Dışarıda günah çıkarma törenleri, onlarca kamera

Tabutlar yağıyordu şehirlerden, havada kanlı duman

Düşlerin ötesinde bir yerdi Soma, dillerde isyan

Yaşamak kanlı mendildi, gözyaşlarını saklayamayan

 

Patlamış avuçlarıyla, kirli çizmeleriyle sedyede bir adam

Islaktı işçi tulumu, ölümü atlatarak ışığa tutunmuştu

Sevinç ile acıyı aynı anda tatmış, hayata sarılmıştı

Mahcup bir edayla sordu hemşireye, ‘kirlenir mi uzansam’!

 

Ölüleri verdiği halde, sönmedi Somanın maden ateşi

Bulutlara karıştı zehir, yağmur olup düştü mezarların üzerine

Kızıl bir isyanla ağlarken gökyüzü, hayat devam ediyordu

Yaman bir ağrıydı gözyaşı, usumuzu terk edip arşa akıyordu

 

Selahattin YETGİN

( Yaman Bir Ağrıydı Gözyaşı başlıklı yazı S. Yetgin tarafından 17.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.