Şimdilerde müptela bir gecenin en müptezel yokluğunu yaşıyorum.
Bürünüyorum şizofren bir çocuğun hayat hikayesine.
Umutlarımı avuçlarıma doldurup herkese gösteriyorum
Ve sonra avucumu kapatıp yeniden açıyorum,
hepsi uçup gitmiş.
Gündüzün en illet saatinde bu kadeh son,
Son bu kadeh deyip ayyaş bir adama bürünüyorum.
Sonra kafamı yere eğiyorum,gölgemi bile çift görüyorum.
Hafif sallayınca yine tekten takıldığımı anlıyorum.
Başımı yaslayacak bir omuz arıyorum bütün kireçli duvarlara inat.
Göz göze gelip gülüştüğümüz de olmuştur.
Sonra, sonraları hep yalnız ağladım.
Namazdan sonra alkol içer gibi.
Sonra yine hıçkırıklara boğulurdum,
Bütün mutluluklara inat.
Hayat bir sandalmış okyanuslara açılan. İçten bir ses 'çek ulan işin ne' derdi. Boşa kürek çektiğimi anlardım.
Yine de devam ederdim bütün aşklara inat.
Şimdi soracaksınız 'nasılsın?' diye.
Soramayacağınız kadarım işte.
Efkar bastı biliyorum.
O yüzden bu gün içkiler benden doktor.
Hem de en caf caflısından.
Belki de gideceğimiz yerde o da vardır doktor.
Bir köpek öldüren de ona ısmarlarız.
Bütün uçuruma it'enlere inat...
Eyüp Konak
(
Delilik Seri-3 başlıklı yazı
Eyüp Konak tarafından
13.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
