Sen benim yürünmemiş yollarım,sarılmamış kollarım ve yaşanmamış yıllarımsın.
Bu kaçıncı mektubum bilmiyorum ama ilk defa en aşk dolu sesimle sesleniyorum.
Ben seni yüreğime yüreğini katarak,ruhumu ruhuna sararak seviyorum.
Her anı iki kez yaşar gibi
İçim içimden taşar gibi
Ve bir çocuğun sevinciyle çoşar gibi...
Adını anarken bile titriyor dudaklarım
Harf harf ruhuma akıyorsun sanki
Başladığım her cümle seninle bitiyor ve sen oluyor her söylediğim söz inan ki.
Sen benim dünüm,bugünüm,yarınım
Sen benim bir değil bin ömre bedel her anım
Sen benim hem derdim,hem de dermanımsın .
Hiç kimseyi sevmedim ben, seni sevdiğim kadar
Sevmek bir tek seninle güzel,sevmek bir tek seninle var.
Bir de şu özlemek olmasa
Günler aya dolandı, aylar ise yıla
Artık hiçbir şey avutmuyor beni
Ne mektup ne de şiir
Bir tek ''gel'' diyesim var
Zaten iki satır yazmaya kalksam ,yüreğim çağlayan oluyor gözlerim nehir
Ayrılık dediğin kınında bıçak
Senden uzak yaşamak hasretine karıştırdıkça beni
Ömrüme düşen her hatıraya mesken ediyorum seni
And olsun bir gün bile yüreğim caymayacak bu sevgiden
Bıraksam da ardımda sensiz geçen günleri,yine de geçmeyeceğim bizden.
Yokluğun kadar varlığımsın
Kavuşmak da hayattan, ayrı kalmak da
Sen benim var ile yok arası hayatımsın
Bir de ölmek var ama bil ki dönmek yok bu durakta
Girse de araya upuzun yollar,bende her yolun sonu bir tek sana çıkacak yar
Ya da yolunu gözleyecek bu gözler ölene kadar ...
06 Mayıs 2014
saat bizi biz geçe...04 :31
ARZU KARADOĞAN
