Olabildiðince kýrýlgan,

Anlaþýlamamanýn tam da eþiðinde;

Bir o kadar yoksun hatta umarsýz

Evet, umarsýz çoðunun nezdinde.

Ya, onlar hani köþe baþýnda nöbette;

Kýrmak adýna ve parçalamak

Elde kalan son ne varsa.

Ne vardý ki dünden bugüne kalan

Üç beþ kýrýk hatýra

Ve yoldan çýkmýþ sayýsýz imge;

Belirsiz hatta yok sayýlan.

Neyin esareti bu yaþanan

Neyin baþý ya da sonu

Kimdir, nedir bu denli hükmeden…

Dile gelse yürek ne yazar,

Son bulsa ömür söyle, kim aðlar;

Umarsýz þu ahvalim

Öylesine acýmasýz ve yakýp yýkan.

Küle dönmüþ içimde ne varsa yanan.

Sevgi tohumlarý yine çiçek vermedi bu bahar,

Açmadý baharlar,

Artýk ne gözümde ne de umurumda

Bak, yine saklandý bulutlarýn ardýna tüm umutlar.

Kötümserlik ne kelime,

Sen gibi, ben gibi, ömür gibi

Hangi dilekse artýk içimden tuttuðum

Yanmýyor mu bu ateþin közünde.

Sustum artýk

Konuþsam ne fayda,

Elden ne gelir

Bu kavanoz dipli dünyada.

Ötelenmiþ, örselenmiþ,

Gözden düþmüþ bir o kadar kifayetsiz.

Razýyým rýzkýma,

Razýyým yok sayýlmaya

Ve razýyým herkes kadar

Payýma düþeni yaþamaya.