Yine demsiz çayýn býraktýðý burukluk tadýndayým.

Soruyorum binlerce kez

Neden bu denli umurumda dünya

Hiçliðin en dibine vurmuþken.

Ne umarsýzým ne kayýtsýz

Neden yaþamýmda huzur katýksýz…

Vefasýzlýðýn gölgesindeyim

Yalnýzlýðýn ve gölgelerin hükmünde

Her zamanki halim iþte;

Yolun en baþýnda

Yoksa geldim mi sona.

Susuyorum yine;

Susmalý mýyým,

Kime ne cevap verebilirim?

Yargýlar ve sorular

Cevaplar bende saklý oysa…

Ne masumiyet ne sevgi

Yaramadý iþe iþte hiç biri.

Deðiþmiyor gidiþat

Sayýsýz engel önümde,

Ne somut bir gösterge

Ne de bariz içinde bulunduðum boyut.

Bir hiçmiþçesine

Belki hiç olmaktan da öte.

Yadsýnmak ve kayýtsýzlýðýnda

Yok, sayýlmak ise en acýsý.

Ne bir yanýlgý ne de bir yenilgi

Ne bir düþ ne de gerçeðin kendisi.

Ýmkânsýzlýklar dizili birer birer tam da önümde,

Uzatsam elimi neye yarar.

Yoksunluðun ve özlemin nezdinde,

Çözemediðim bir bilmece.

Belli düþ ertesi.

Ne varsa biriken içimde

Görünmez bunca duyarsýzýn gözüne.

Tükenir mi umutlar,

Keþke bilebilsem cevabýný,

Kavuþulur mu beklenene

Ya beklenmiyorsam nezdinde.

Olasý bir yenilgi,

Sonu bilinmez; müspet belki de menfi.

Ya O’nun gözünde

Gerisi önemli mi?