Hep, bir zamanlar diye
başlar
Ardından dile gelir
teker teker
Esir alan hatıralar.
Yıllar geçer bir yandan
İnci tanesi gibi
süzülür damlalar.
Ağır bir yük omza binen
Kim varsa geride kalan.
Yana yakıla ağlamalı mı
Hicap ederken geçmişten
Yasını mı tutmalı
Çoktan gitti giden.
Kapalı bir kutu bize
sunulan
Kâh mutlu kâh efkârlı
Kalp denen olsa da
yaralı.
Gün değil mi önümüze
serili
Hep de anın kıymetini
bilmeli.
Umutlar saklı
yarınlarda,
Sevgi değil mi ilaç
yaralara.
Yol uzun ya da kısa
Ağlasan ya da haykırsan
ne fayda.
Çoktan sattım dünü
Geç de olsa gördüm
günü.
Özlem değil mi sevgiyi
pekiştiren,
Hüzün değil mi
Mutluluğu kıymete
bindiren.
Ne fark eder artık
Geçen günden yüksünmem.
Sıcacık bir esinti
Uzaklardan ruhu
okşayan,
Yoksunluk denen ne ki
Yürekten seviyorsan.