Sus, hadi, tek kelime dahi etme

Suçsa suç yokum bu oyunda.

Varsýn yalnýz kalayým öylesine alýþýðým ki

Sessizlik can yakar, iyi bilirim

Yokluk acýtýr ötesi kara bir gölge…

Hadi kapat perdeyi.

Gör iþte, oyun bitti.

Hangi oyun mu;

Elim sende ya yüreðim?

Deðme sakýn;

Ne ruhuma ne de elime.

Gönül gözüm hep açýk benim

Ömür boyu bu iþte tek suçum;

Ne yadsýdým kendimi ne de düzeneði

Varsýn ýssýzlýk hüküm sürsün

Ya da suçlanayým insan olmanýn hakkýyla.

Resimleri attým bir kenara

Hani yüzü gülen þu küçük çocuk;

Yeri geldi mi aðlamayý da bilmeli

Olamam ki kaskatý

Sevgi de olmalý en az hasret kadar.

Düþ yakamdan yalnýzlýk,

Biliyorum bu, yakalandýðým kaçýncý tuzak.

Sorgu sual bir yandan,

Hep insanlar olmadý mý can yakan.

Neyin bedeli ödediðim;

Artýk cevabýný dahi merak etmiyorum.

Ýrdele, sorgula istersen nefret et,

Çal, çýrp hatta barýndýrsan da haset,

Söyle bu mudur yolu insan olmanýn.

Sözüm var kendime;

Seveceðim ölene dek

Sayýsýz kez yanýlsam da.