Nihayetsiz bir yol sanma,

Elbet varacaðýmýz hepimiz

O kaçýnýlmaz sona.

Yalnýz ya da kalabalýk ise dünyan

Ne fark eder ki; doðduk ve gideceðiz

Belirsiz olsa da o nihai an.

Çember daraldý, bak ve gör

Zaman kýsaldý iþte ne kadar olsak da dip dibe

Davul bile dengi dengine.

Beden ve ruh;

Zorunlu bir arada olmaya

Ya ölüm dediðin;

Terk-i cihan ömrün bitiminde.

Ne yalaný kaldýrýr kalbim ne riyayý

Yeknesak bir düzen kulun mecbur kýldýðý.

Yaradan deðil mi ki tek dayanak;

Ýnsan deðil mi her daim kuran tuzak.

Iþýk ezeli ve ebedi

Sadece gönül gözüyle görmeyi bilmeli.

Tefekkür ve tevekkül deðil mi söyle,

Ýnsan olmanýn vazgeçilmez edebi.

Tut ki yalnýzsýn bir baþýna

Ýtiraf et hadi

Sýðýnmadýn mý her daim Yaradan’a.

Yeri geldi mi sev

Ama önce niyet et,

Kulsun O’nun nezdinde

Sadece içten þükret.

Suskunluk eder nefsi terbiye

Aç, susuz kal yeri geldi mi de.

Sevgiye aç, sevgiliye aç

Sabret ve gönlünü Yaradan’a aç.

O ilahi kuvveti inkârý ne mümkün

Yeter ki þükretmeli her anýna ömrün.