/Öyle yaralarım var ki kabuk tutmuş, ama her kar yağdığında sızlayan/
Hani bu sabah nefesimden üflemiştim hasreti
Göçmen kuşlar gibi ne çabuk döndün geceme
Hangi tarik getirdi bu ıssızlığı içime
Mürşidin önünde diz çökmüş mürid gibi basamak basamak yükselirim yalnızlığa
Yakazalar doldurur vasfını vasfıma
İrşad et beni ey yalnızlığımın rehberi
Hangi rütbeye götürürsen götür eyvallah
Sırların mânâsı arzuhalimdir
Âşka muhabbet ruhumun temelidir
Bir fasıl geçiverdin yaralı yüreğimden
Hangi taksimdi bu ney sesinden
Lâl çekmiştim dilime
Hâl lisanım yine döktü geceyi şiire
Şuarâ yalnızlıklarımı besler nafile sözler
Kaç beyit yazdım kitabe olmuş dağlara
Cezbeye durmuş sanki kâinat
Bir ateş yanar ufuklardan ötede
Sema eder ruhum sonsuzluk seferinde
Sil zulümden asude gözlerimin nemini
Sür özüme hilalden sürme
Düşsün didelerime nurdan hâle
Kavuşmak varsa serde razıyım olsa da mahşerde
/Zikre durmuş derviş yüreğim tespih tespih çeker özüne seni/
Nuray Ayhan...
(
Şuarâ Yalnızlıklarımı Besler Nafile Sözler başlıklı yazı
Nuray AYHAN tarafından
3.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.