Online Üye
Online Ziyaretçi
Sebebi belirsiz bir
ayrılıktı bizimki
Koca bir hiçliğe uzanan
Ve telaffuzu mümkün
olmayan…
Seneler devirdik
beraber,
Yolcusuyduk tek yönlü
yolun;
Ele ele, gönül gönüle.
Adı dostluk idi
Kafamdaki resmin…
Belli ki;
Yanılmışım farkına
varmadan
Ne yazık ki anladığımda
Çok geç olmuş zaman.
Yarınlar saklı iken
Yaşadık günü
Dünlerin ve anıların
gölgesinde.
Dostluktu bize
Çocukluktan miras kalan
Sevgi ise
Konuştuğumuz tek lisan.
Ortak sanmışken
yazgımızı,
Tamamen bir sanrıymış
Gerçek sandığım.
Umarsızdım önceleri,
Sen gibi, herkes gibi.
Ya şimdi;
Hiç olmadığım kadar,
Hatta daha fazlası,
Biraz yorgun, biraz
yitik
Ve çoğu zaman suskun.
Mecburum belki de,
Dinmeyen soruların
eşliğinde
Sebepsizlik ve hiçlik
yakarken
Yüksünmüyorum
ağlamaktan
Arayıcı bakışlar devam etse
de.
Hey gidi dünya,
O alengirli
bilinmezlik,
Ve müphem gidişat
Sancıları ağır olsa da
Elime geçen son şansın…