Online Üye
Online Ziyaretçi
Van!
Dayan…
Soğuktan yan bir tarafımız.
Yan gelip yat diğer tarafımız!
Olmaz.
Bir uykuya dalıp bir ölüme uyandınız mı hiç? Bebeniz öldü mü?
Böldü mü yüreğinizi ortadan ikiye; Doğu ve Batı diye, Kürt Türk diye. Oysa
soğuk millet tanımaz efendiler! Hem bebeklerin ulusu yoktur diyor ya koca şair!
Yoktur be aslanım! Yoktur be çatal yüreğim! Ne de gözü karayım.
Şairin dediği gibi
“Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile diş ile
Umut ile sevda ile düş ile
Dayan rüsva etme beni.”
Van olmadı mı bir yanınız şimdi? Yani hiç üşümediniz mi? Yüreğinizi
coğrafyalara ayırmayın şimdi? Engebeli yerleri işaretlemeyin sakın! Gönül
rakımı yüksek olanlardan mısınız? Yoksa ova olanlardan mısınız? Dağlar koymayın
iyi niyetinize, setler kurmayın güzel kalbinize! Hem gidemediğin yer senin
değildir. Ulaşamadığın bir el… Donmak üzereyken mesela mosmor kesilmişken!
Bir dudağa su olamadıktan sonra… Bir gözyaşına mendil… Bir
soğuğa ateş olamadıktan sonra, yaşamışsın ne yazar be güzel abim benim.
Canım kardeşim, yanmadıktan sonra birbirimize, yaşamışsın boş
yere… Koy gide ömrünü boş bir sepete, neye yarar?
Eliniz donmadı mı bu kış, kaşınız kirpiğiniz buz tutmadı mı
bugünlerde? Ayaklarınız donmadı mı mesela! Ya hissiniz!
Yüreğiniz hala atıyorsa geç değildir henüz! Aması maması yok
bu işin! Bahanesi asla… Şahanesi olun, birazcık, minnacık… İmza atın insanlığa,
fark yaratın yaşamınızda. Umut olun mesela, atkı olun, kazak, eldiven…
Bir sabah soğuğa
uyandınız mı hiç ömrünüzde? Aç ve çıplak ve damsız ve çadırsız… Tüpsüz, elektriksiz…
Gökyüzü buz kesildi mi, yıldızlar dondu mu mesela? Karanlık, bir bıçak gibi kesti mi ayazıyla
teninizi! Üşüdünüz mü kaloriferiniz söndüğünde!
Hastalıklı bir sabaha uyandınız mı hiç? Öksürüğü bol bir
ciğere sahip oldunuz mu? Bir battaniye olabilirsiniz mesela, donmak üzere olan
bir çocuğa. Uyku tulumu da olabilirsiniz bir civana. Kazak da olabilirsiniz bir
dedeye mont da! Atkı olup sarabilirsiniz bir nineyi, bere olup bir hüzünlü
babaya yaşam olabilirsiniz. Eldiven mesela! Size uzanan soğuktan mosmor
kesilmiş bir ele, dokunabilirsiniz uzaktan!
Çok şey değil! Çok zor da değil! Bu sese kulak ver. Yatağınızın
sizi ısıtan rehaveti ve mahmurluğu olmadan! Buz gibi bir sabaha, tir tir
titrediğiniz, ölüp ölüp dirildiğiniz…
Van!
Dayan…
Kar ile… Yâr ile… Ölüm ile… Utandırma bizi, rezil etme ele
güne karşı! Soğuğun milleti olmaz, dini imanı da! Duası da bedduası da! Yakar
yüreği ateş gibi; soğuktan yananı gördünüz mü? Bir evsizi mesela soğuktan
ölürken nasıl ısınırsınız evinizde? Nasıl lokmaları yutarsınız? Nasıl
uyursunuz?
Hiç gece olmasın istediniz mi ömrünüzde bir gün de olsa! Sizi
çepeçevre saracak olan donmuşluğun örtüsünü yorgan yaptınız mı üzerinize?
Zemheri sözcüğü dahi üşütürken sizi zemheride kaldınız mı hiç? Ölüme yattınız
mı? Öldünüz mü donarak? Ölen bebeler var yurdumda! Donan…
Bir nefes ol üşümüş olana, dağıt düşmanlık safsatalarını.
Laf salatalarını bitir.
Bir güneş ol, erit buz tabakalarını insanların.
Bir arkadaş ol mesela!
Ceketini ver!