Gitme
Gözlerini gözlerimden çekti,
kapattı!
sende mi dedim..?
Yeni
açılan deftere imzasını karaladı, oysa ki okuma fırsatı
vermemişti.Önsöz’ü yetmedi, sürüklemeliydi beni, okumalıydım!Susuzluğuma
bir nebze olsun damlamalıydı ve kaybolmalıydım satırlarında...
Aptalca boş bir kâğıdın karşısında geçirdiğim kaçıncı gece oldu
sayamadım... kal bende,vazgeçme, darmadağınım ! Oysa tek kelimelik bir
cümleydi yazacağım;
Gitme...
Hayırsızlar kervanına sende mi katıldın?Nasıl bir ayrılığa hazırlanmaktır bu, anlam veremedim bir türlü!
Artık hiç bir renk gözümdeki griliği almaya yetmiyor. Çorak iklimlere yaklaştım, göz çukurlarım kurumakta.
Bedenimde
ki toprak yeşili tanımıştı zamanın da, çok geç değil di derken; çıktın
karşıma!Bir patlama sonrası gibi düştüm,sıkıştım kaldım köşeye, sen
sustun ve ben estim,gürledim.Öfke uykusundan uyandığım vakitler di,ne de
güzel yakaladın sen o baharı.Çok şanslıydın aslın da ve farkında
değildin yine de...
İlla ki yollamalıydın beni uçsuz uçurumlara, oysa ki uçurtma da takılı kalmıştı gözlerim.
Sen gecenin kirli yüzünü görürken, evrenin şükr’ünü sundum sana,yıldızlar biriktirdim karanlık gecelerime.
Çığlıkların,
öfkelerin, kustuğun, bütün kanamalarını beklettiğin ve bütün
yumruklarını yönelttiğim tek hedef ben oldum!Hedefin şaşmadı...
Şimdi beden/i/min, ruhu/m/un doğasını nasıl bozdun görebiliyor musun?
Güneşten kaçan, ışıkları bir bir kapatan, bir tek kalmışcasına katili olduğum gündüzlerden kaçışımı görebiliyor musun?
Keskin bir rüzgarın yüzüme tokat atması gibi ince bir acı hissediyor/dum...
İçimin avlusun da volta atıyorum tek başıma...
Zaman dediğim kavramın yolculuğun da ilerliyorum yavaş yavaş ki; hızlı yaşadım acılarımı...
Artık acelem yoktu, zaten nasırlaştı ayaklarım, taşlı yolların izleri...
Ayaklarımı
bastığım toparaklarda mevsimin dört şekilde olmasının ne önemi var ki!
Ben hep aynı son,başbaşa ve sonun başlangıcı sonbahardayım, içim hep
üşümekte!
Enkazı kaldırıp yeniden yapılar sunmak gözüm de ne de çok
büyüyor! Tembellik diz boyu, kalbimin yorgunluğuna artık beynim bile
karışmıyor!
Dışarıya ilişti birden gözlerim! Sokak lambası
altında iki kedi yavrusu, şakalaşmalarını, birbirlerine vurmalarını
görebiliyorum tatlıca... Sonra biri diğerine daha ağırından bir sille
çekiyor, acısını alan kedi_ yavrusu ayrılıyor oradan. Kalan, yanlış
yaptığının farkında, oysa o küçük kedi bile gururu öğrenmişçesine
kalıyor oracıkta... Son bir bakış atıyor, son bir el gibi, gitme der
gibi!
Gitme, nedenler ne zaman gerekçe oldu ki, ya da ne zaman etki yaptı yolculuğun önünde?
Soruların yanıtlarını boş bıraktım, gerçekler mutlu değil di sonuçta...
ve mutlu etmeliydim.
"Gitme......."
(
Gitme başlıklı yazı
rosens tarafından
10/30/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.