Rahman, bayramları neden niçin kullarına vermiştir
Gönüllere
güzel elbise giydirmek için inmiştir
Maksat
bedene envaı elbise giydirmek değildir
Gönülleri
kinden nefretten temizlemek için gönderilmiştir
Gönül
giyerse güzel tevazu elbisesini
Ne hoş
kapıları açtırır,
Kine
nefrete de perdeler çekilir,
Artık
çamurda olsa bedenin
Yırtık
da olsa gömlek ile ceketin
Hepsi
görülür atlas libas giymiş gibi bedenin
Nefsim
hep peşimde koşarsın
Bak
işte ağardı saçlar neden hep kin kusarsın
Resul
Rahmet ile seni anar
Koş
gel artık imana bak gör ruhum nasılda ağlar
Şeytan
gülerek seni seyreder
Kavuşamayasın
diye Resul yolun ’da seni oyalar
Gel
katre katre içme zehiri
Resul
bekliyor gör dizmiş iman ile zinciri
Kör
gözle cahilliğin çamuruna batanlar
Mizanda
hesap var mı yok mu diye unutanlar
Yüzsüzlük
ederek karanlık ormana dalanlar
Yan
giden, bak çıkardı seni yine yoldan
Yan
gidene olmaz ki yollar doğru
Bak
işte yan gidiyor uçurumlara doğru
Resulün
imanın kokusu yok o yolda
Sadakatin
olsun doğruluk ile bu yolda
Rahman, bayramları neden niçin kullarına vermiştir
Gönüllere
güzel elbise giydirmek için inmiştir
Maksat
bedene envaı elbise giydirmek değildir
Gönülleri
kinden nefretten temizlemek için gönderilmiştir
Kuran
ile Resul kalbini açmış sana
Koşmazsan
gönlün olur kapkara
Feryat
eder sana bu yara
Kalbini
açmış bakıyor Kuran ile Resul sana.
MEHMET
ALUÇ
ANKARA
SİNCAN