Gece soğuk karanlık üşüyor

Gözlerimde akan yaşlar üşüyor annem sensiz

Ah bu yara ki yok eder benliğimi ruhumu

Sen gittin gideli yaramı yüreğimi acımı

hiçbir kul sormadı annem

Bir Rahmandan başkası sormadı sarmadı annem

 

Yağmur yağar toprağa umut

Güneş açar hayata umut

Sabah olur yaşama umut

Yağmur

Güneş

Sabah

Sensizlik den kanayan yarama umut olmadı annem

Bir Rahmandan başkası umut olan olmadı annem

 

Sensizlik den annem yüreğim kırık dökük

Düşmemek için hep sana tutundum,şimdi yüreğim yıkık dökük

Yüreğimde açan baharlar kadar seni hep sevdim annem

Sensizlik den kanayan yarama hiçbir kul umut olmadı annem

Bir Rahmandan başkası umut olan olmadı annem

 

Yâre ulaşmak için yürümenin kar etmediğini

Uçup gitmek gerektiğini

Gül olup eline düşmem gerektiğini senden öğrendim annem

Suyu sende sevdim. Nefesi sende...


Oturup şöyle orta yanıma bir gençliğinle

Bu ihtiyarlığım da sen yanımda olsaydın da beraber hayata bakmayı

 senin ile görseydim sevseydim annem.

Tutup yârimin ellerinden ayaklarım çatlayana kadar 

sahiller boyu sevgi ile yürümeyi sende sevdim annem.

( Annem başlıklı yazı kul mehmet tarafından 18.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.