Ve ben seni mevsim mevsim sevdim

                    Ýlkbahardýn;

Gönlün kurak topraklarýnda

Adý konulmamýþ bir çiçek gibi

Açmaya baþladýðýnda anlardým bahar olup ta gönlüme geldiðini.

Venüs, güzelliðin karþýsýnda kýskançlýk krizlerine girer iken

Persephone’ nun Demeter’ in yanýna gelmesi kadar özlem dolu,

Ra’nýn ýþýklarý kadar göz alýcý,

Zeus kadar ulaþýlmaz idi sevdamýz.

          Yazdýn;

Güneþ Ýbrahim’in atýldýðý ateþten çaldýðý alevler ile yakar iken tenimi,

Aþkýn cehennemden de beter yaktý yüreðimi.

Ne zaman hasretinden yanýp gebermeye baþlasam

Kevser olup gelirdin bana

Çölde susuz kalmýþ bir bedevi gibi, seni içerdim yürek yangýnýma.

Ýçtiðim her damla sen,

Hücrelerimden fýþkýran misk kokulu ter olup tekrar döner iken bana

Ýnci inci kokunu terlerdim sonrasýnda her bir noktamda.

Sonbahardýn;

Gittiðin mevsimdi ya sonbahar,

Ondan hiç sevemedim bu mevsimi.

Gerçi, sadece gittiðin mevsimdi yürekte asla bitmediðin.

Elveda sözcüðünü

Dilinin ucundan zehirli bir ok gibi fýrlatýp saplandýðýnda yüreðime,

Hüzünler esir aldý bedenimi.

Gidiþin gösterimden hiç kalkmayan korku filmi olup,

Ücretsiz bir sinema gibi

Her gece kâbus olarak rüyalarýmda izletirken bu gerçeði,

Gýký çýkmayan Ýsmail idim býçak altýnda.

Kýþtýn;

Ýlikleri donduran sabah ayazý gibi idi yokluðun.

Ve yokluðunda

Aysbergler içinde esir kalmýþ gibi üþürdü bedenim.

Yüzüme vuran sýcak nefesinin buðusunda tekrar ýsýtabilmek için bedenimi

Kutuplara doðmayacak güneþi bekleyen Eskimo gibi beklerdim seni.

Hatta çoðu geceler ölülerin kopmasýný beklediði kýyamet gibi.

Þimdi beþinci mevsimsin yürekte;

Ben sende çaðlayanlar hýzýnda yiter iken

Sen bende zerre kadar bitmeyesin diye

Þiirlere beziyorum artýk seni

Bu beþinci mevsimde.

Hayalin benle kalsýn diye.