Nereye baksam gözyaşı,
Nereye dokunsam dümenbaşı.
Yorgunluk,
Ağacın dalında sandılar;
Oysa yaprağın mezarı bile yoktu.
Söz olduk öz/den bir haber,
Göz gördük
gönülsüz yükü ile derbeder.
İnsanı sorduk hayvanı gösterdiler,
Hayvanı görünce evrene küstürdüler.
Elim varmadı çiçeğe,
Ya o da bükerse boynunu.
Ürktüm, korktum.
Nereye otursam yalan,
Nereye baksam gayri iman.
Uluhiyeti,
Emrivaki sandılar,
Oysa ilahi aşktı tebliğin nezaketi.
Bir olduk öteki dediler,
Öksürdük kafir ile bir gördüler.
Yüzüm varmadı rüzgara,
Ya o da savurursa merhametini.
Şaştım, kaldım.
Çektim yine sabır,
Dedim sen büyüksün “ALLAH” (c.c )
Bülent KAYA
İstanbul/08/06/2013