Sarı bir ağıtı sar diline
Üzerine sessiz bir şiir çiz
Gri bulutlar öbeklensin göz çukurUma
Sarhoş bir yağmur insin tükenişime Ezcan
Hani düşe kalan
Şiire nöbet tutan parmaklarımda kırılsın
Hükmü yoktur E z c a n
Ne mısralarımın
Ne mülteci ilhamlarımın
Sana yüreğimden üşüyorum Ezcan
Sol yanımda cepe alan tüm aşk soluksuzlaşıyor
Anladım geç kalmışım ölüme
Gerdanına işlediğim bunca nefes iklimine
Ben sana ölüm orucuyla nikahlıyım
Bilinmez bir lisanla şükür namazına doğruldum
KakülÜne astığım
Son dua resitalinin acısı kalıyor ayalarımda
Göğü yıldız yıldız örüyorum
Gözlerinin ateşine ruhumun dervişlğiyle yoğruldum Ezcan
Filistin kokuyorsun ölüme başkaldıran
Bir kurşunun baruta halveti gibi
İşlemişsin iç mah/senime
Seyre kapanan kirpiğimin kıyam yerisin
Durup durup yeniden sana olan aşk ibadetine
Yeniden var olmaktı sana dokunmak
Yokluğa itibar etmekti senden ayrı kalmak Ezcan
---Nurettin ÖNDER
