.
Şairsen sen söyle, bir de sen çığır
Bozlak ol yurdumun, göğsünde bağır
Kalpleri mühürlü, kulaklar sağır
Rotalar bir yöne, sapıyor dostlar
Canımızdan bir can, kopuyor dostlar
Ne canlar bıraktık, can rumeli de
Ruhları burada, ten rumeli de
Sığındım son parça, şimdi senide
Timsahlar tutmuş da, kapıyor dostlar
Canımızdan bir can, kopuyor dostlar
Okuyup yazdığım, gördüğüm budur
İçimde çözülmez, kördüğüm budur
Azrail ne gerek, öldüğüm budur
Yılanlar bizleri, öpüyor dostlar
Canımızdan bir can, kopuyor dostlar
Kopardı her uzvum, usulca aldı
Bana bir bedenin, yüreği kaldı
Şimdi ortasından, ona da daldı
Severmiş pozları, yutuyor dostlar
Canımızdan bir can kopuyor dostlar
Anladım bu yurdun, yiğidi yokmuş
Varsa bile onu, narkoza sokmuş
Ey millet hainin, ne kadar çokmuş
Bilenler paraya, tapıyor dostlar
Canımızdan bir can, kopuyor dostlar
Coştum coştum da bak, yığıldım işte
Şurada ne kaldı, dağıldım işte
Sesim çıkamadı, boğuldum işte
Okşayıp okşayıp, yapıyor dostlar
Canımızdan bir can, kopuyor dostlar
Taşları bağlayıp, iti saldılar
Belliki bir yerden, koku aldılar
Arka bahçemize, filler daldılar
Önüne çıkanı, tepiyor dostlar
Canımızdan bir can, kopuyor dostlar
Görmezden gelsekde, vatan çatlıyor
Koyunsak sürüde, çağlar atlıyor
Bombalar göğsümde, gelip patlıyor
Kanımı çevreye, sepiyor dostlar
Canımızdan bir can, kopuyor dostlar
Şimdi isim isim, size sayarım
Ateşlense başım, nere koyarım
Doğudan batıya, kanla boyarım
Kimler ki bu resmi, yapıyor dostlar
Canımızdan bir can, kopuyor dostlar
Batı gözüm, doğu, elim olmalı
Vatan vatan ise, bütün kalmalı
Torunlarım ordan, gelin almalı
Yüreğim bir garip, çarpıyor dostlar
Canımızdan bir can,kopuyor dostlar
ZİYA ACAR
02.02.2013
.
