.

ve gökyüzünde bir gürültü koptu; kıydı cânına
derinde, en derin yerinde kalbimin ki bir nedîm.
o akşam öyle hayret ettim izmir'in figânına,
ki "kükreyen bu muntazam diyâr mıydı yâ?" dedim.

karanlığın dibindeyim; ki bir zülüf kadar siyâh,
"özetle, çıkmayan yolun sonundayım." dedikleri.
hayâlin akla gelse, sağnak aksa gözlerimden âh!..
içimde gök gürüldüyor, ne "yıldırım" dedikleri!


yirmibeşocakikibinonüç

(mefâ'ilun mefâ'ilun mefâ'ilun mefâ'ilun)
( Bir Akşamın Pek Ürküten Havası İçre Bir Nazım başlıklı yazı mecâzî tarafından 1.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.