HAYALİ KALDI
Gül verirdi gönül bahçem dalınan.
Döküldü yaprağım, çöl oldum şimdi.
İlkbaharda çağlar idim salınan.
Arındım, duruldum ,göl oldum şimdi.
Sevda ekseninde sevgi çizerken,
Sabır ipliğine nefsim dizerken,
Bir selama dağı taşı gezerken,
Diken arasında gül oldum şimdi.
Eyyüb’ü andım da çileyi tattım.
Zehri bal eyleyip uykuya yattım.
Yılları aşkımın özüne kattım.
Sevda ateşiyle kül oldum şimdi.
Kucak açtım selam verip gelene.
Gül uzattım gözü ile gülene.
Sırdaş oldum sır kıymetin bilene.
Gönül kapısında tül oldum şimdi.
Sevda yarasıyla içten inlerdim.
Kadere inanır, kalbim dinlerdim.
Sevgim ile her belayı önlerdim.
Taşlı bir dereye sel oldum şimdi.
Gözleri tesellim, sözleri yalan…
Vefasız bir peri gönlümü çalan…
Resmiyle, mendili elimde kalan…
Uzaklardan bakan el oldum şimdi.
Ömrüm dağa sardı yokuş buz gibi,
Sevdam çiçek döktü kısa yaz gibi,
Duvara asılmış tozlu saz gibi,
Mızrabı bekleyen tel oldum şimdi.
Ramazan’ım kader uykuya daldı.
Garip gönlüm beni maziye saldı.
Sevdim alamadım, hayali kaldı.
Yağmurun önünde yel oldum şimdi.
Haziran 2001
