Baðýn aðaçlarýnda bomboþ kalsa budaklar,

Yanan meclisimde dolmasa da bardaklar,

Her an hüzün rüzgârý estirse de dudaklar,

Yine de yüreðime kasvet çekmez þûleler;

Kaygýlanmayýn canlar, bir gün biter çileler!

Mahirler sükût etmez, yakalarlar ülfeti,

Asrýmýn fidanlarý kaldýrýrlar külfeti,

Bütün kalpler zerk eder aþk denilen âfeti,

Ýþte o an kararmaz Nedim’deki laleler;

Kaygýlanmayýn canlar, bir gün biter çileler!

Leylalar aþký örüp bitirirler nazlarý,

Alevlerim çaðýrmaz öldüren poyrazlarý,

Bülbüller saadetle ihya eder sazlarý,

Neylerim endiþeyle yýkýp durmaz nâleler;

Kaygýlanmayýn canlar, bir gün biter çileler!

Pervane sýcak sýcak baþlatýr kasideler,

En güzel naðmeleri söyler durur gözdeler,

Mihrimin üzerine kapatýlmaz perdeler,

Bülbülleri çaðýrýr güllerdeki jâleler;

Kaygýlanmayýn canlar, bir gün biter çileler!