Ben, tenha yolların yalnız kovboyu

Ardımda titreyen gölge kopkoyu.

 

Ben, sahnedeki oyunun suçlusu

Maske takmış suretler, yazık doğrusu

 

Ben, içindeyim garip bilmecenin

Karanlığa soyunmuş son gecenin

 

Ben, anlamsız rüyalar kahramanı

Elif yazarın bitmemiş romanı

 

Ben seslerden Müzeyyen’e sevdalı

“-Gramofon dinler geri kafalı!”

 

Ben, resimlerdeki gülüşe muhtaç

Dostlar yoksa neye yarar gümüş taç

 

Ben sanki yolcusu ölmüş yelkenli

Sevgisiz, bütün çiçekler dikenli

 

Ben kalbe işlettim elmastan anıt

Aşka inanmam, beyitlerim kanıt

 

Ben, artık eserime vurdum kilit

Yavaştan gurubu okşarken vakit

 

Ben, karşılarken fikrimde ölümü

Tutturmuşum en sevdiğim türkümü

 

Ben, mumu bitmiş, alevi sönmüşüm

Kalem yazarken an’ı “Ben Ölmüşüm”..

 

Cihat Bekil 

16/09/2012

 

Not: "Elif Yazar" ifadesiyle "Yegah Elif Mirzade" mahlaslı hocama telmih vardır..

 

( Ben Ölmüşüm başlıklı yazı Cihat Bekil tarafından 16.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.