Senin gibi hercai gelmez artýk dünyaya,

Ne yaptýn söylesene, þehrimde dudaklar küs!

Nehirleri aðlatýp katran serdin deryaya,

Ne yaptýn söylesene, þehrimde ocaklar küs!

Öyle hicran verdin ki, içimde bitmez kahýr,

Hislerime hüsranlar giriyor aðýr aðýr,

Þimdi sokaklarýmda canlarým kör ve saðýr,

Ne yaptýn söylesene, þehrimde kulaklar küs!

Baharýn neþesiyle tütmüyor yaylalarým,

Gönlümün otaðýna yaklaþtý belalarým,

Öyle matem ördün ki, kurudu damlalarým,

Ne yaptýn söylesene, þehrimde yanaklar küs!

Yerle yeksan olmuþtu yaþattýðým dilekler,

Gözler sükût etmiþti, aðlýyordu yürekler,

Elemle kararmýþtý bahçemdeki çiçekler,

Ne yaptýn söylesene, þehrimde leylaklar küs!

Âþýklarým þaþýrdý, sevdaya koþamýyor,

Meclisler yetim bugün, meþklerle taþamýyor,

Bacaðým güçsüz kaldý, kâbusu aþamýyor,

Ne yaptýn söylesene, þehrimde ayaklar küs!

Mersiyeler girmiþti türkülerin aðýna,

Azap kuþlarý geldi Pervane’nin çaðýna,

Meyletmiyor saadet güllerimin baðýna,

Ne yaptýn söylesene, þehrimde bozlaklar küs!