Yaşanan yada yaşanmayan ne varsa sana kalsın
                                                              yalnız bir şey iştiyorum senden 
                                                                  sen git aşk beni sarsın...
                                                           Hep aynı şey , yine aşk  yine aytılık
                                              yine hayat kendimle baş başa kaldığım kadar kalabalık
                                                                 gideceğinden şüphem yok 
                                                               kal demek büyük bir ahmaklık...
                                                             Hiç gitmeyecekmiş gibi sevdim seni 
                                                                  her gidişinde bir kalış aradım 
                                                 şimdi hangi buluta dokunsam ruhuma ateş damlıyor 
                                                                  kalbime aşk neşterini vurdun
                                                                  suskunluğum alevleri içerken 
                                                             gecenin kara örtüsünde kayboldun...
                                             
                                               Kıyılarıma vuruyor yine titrek ruhumun buz kesen mabedi
                                                  hayat dudaklarıma bir tebessüm kondurmaktan aciz
                                                            şimdi ben cansız toprağın kucağında
                                                            ürkek bir bulutun kalbi kadar çaresiz 
                                                                        ıssız ve hecesizim...

                                                        Terkedilmişliğin kokusu geliyor topraktan 
                                                              rüzgar tel tel savuruyor hicranımı 
                                                         gör içimde kıyametini bekleyen mahşeri,
                                                              gözlerimin pınarından dökülüyor 
                                                             saçlarında ışıldayan yıldız taneleri...

                                                              
                                                                  Benden uzağa attığın adımlar 
                                                        sen farkında olmadan ruhuma yaklaşırlar 
                                                         yürüdükçe mesafeler büyürmü sanırsın?
                                                                   beden yürürse can koşar ,
                                                    bırak mesafeler dünya ile güneş arasında yansın
                                                             bedenin ne kadar uzaksa tenimden 

                                                                     bir o kadar yakınsın !

                                                                                                                                Halil Uzuntaş



( Aşk Neşteri başlıklı yazı Halil Uzunts tarafından 18.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu