Esrik  bir rüzgâr var bu gece, deler estikçe baðrýmý

Hiç vicdan yok gecede ayaz vurmuþ yüreðime

Sensiz  /d/üþüyorum,

Ellerim yordamlýyor zifiri karanlýðý kayýp sevdam.

Vicdansýz biliyorum,

Anýlar seni anýmsatýyorlar geceyle bir olup,

Savaþ baþlýyor, bir çýðlýktýr duyulan sessiz yüreðimi acýtan

Bir köþeye saklanmýþ umutlarým ,ses vermiyor donmuþçasýna

Ayrýlýk bestesi yapmakta gönlüm hüzzam makamýndan.

Dostuma, sarýlýr gibi sýmsýký tutuyorum kadehimi

Tek tesellim/sin/de yatýyorum bu gece

Boþ ver diyorum düþünceme, düþünme gittiyse aðyar.

Aþkýn kanunu böyle yazýlmýþ kýrýk uçlu bir kalem/ kan damlýyor

Yandýkça piþiyor, aðladýkça kanýyor yürek çaresiz bir dert gibi,

Uyuþuyorum,

Sus geliyor duygularýma  donuyorum

Baktýkça duvarlarýma.

Ah!

Be can dediðim, can yapýlýrýmý bu bana suçum neydi

Çýrýlçýplak býraktýn sevdamý,

Sabah, olmadan kurdun idam sehpasýný cellâdým oldun,

Son isteðimi sor ne olur! son bir defa göreyim sevdamý.

Periþan, hasta ve yorgun , gözlerimden kan damlýyor

Baðrýmý deliyor bir býçak gibi yüreðimde esen esrik rüzgâr

Bakma öyle yüzüme

Gece gibi karanlýk, dudaðýnda alaycý tebessümle

Umutlarýmý ver bana sevdama sarayým, aþkýmý da sana býraktým.

Cellâdým oldun acýmasýzca gözlerimin önünde aþký katlettin.

Ne diyeyim ben sana umudumu ekmeðimi paylaþtýðým.

Yorgunum, biçareyim tükendim bu sevdamýn yolunda.

Hadi git! býrak beni gönlümün ayazýnda son uykuma dalayým.

Senden sonra adadým canýmý ben vatanýma