Dönmek anılara,yaşatmak dizelerde,oldukları gibi,
Geçmişte düşünülemeyen olgular,burkuyor şimdi yürekleri.
Arşa yükselen oyun cıvıltıları, gönül sesleri,
Ne hoş sadaydı, olsa da bazen hüzünleri...


Bir çocuk olabilsem yine,
Annemin dizine koyabilsem başımı,yastık diye.
Ya da göğsüne.
Duyumsasam pamuk pamuk ellerini, ellerimde,
Yumsam gözlerimi,düşlesem geleceği,
Annemin o tatlı sesinde...


Tek bir yuvaydı imgelerimdeki, hani ,hani pembe boyalılardan,
Yaşama ,yaşam katmaktı idealim, oluverirsem bir doktor...


Öğrendim yaşamın, pembe - mavi düşlerini,
Aktıkça zaman.
Kayboldum yol tünellerinde.
Ne bir doktor oldum,
Ne de bir yuvada gülümsedim,pembe boyalı, bahçeli...


Yaşam, hüzzam bir şarkı,
Kendi rüzgarımda savrulmuşum, besbelli...


Esme artık, esme ! Dedim rüzgara,
Al, götür beni çocukluğuma !
Ya da ,ya da yağmasın yağmur,
Yüreğim sükutlarda şimdi,bitti yalnızlığım,
Şarkılarım mahur.



Görülecek bir hasretim var,
Annemin pamuk ellerine yazdığım...



NUR BENLİOĞLU GÜRSEL // 14.10.2010 ; İZMİR



( Görülecek Bir Hasretim Var başlıklı yazı nur---benlio tarafından 1/6/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.