UYAN

 

Şu yalancı dünyayı anlatmaya başlasam

Gam deccalı zanneder, doğruyu görmeyenler

İnsanın derununa birazda din işlesem

Hakk-ı da inkâr eder, sırrına ermeyenler

Güçlü boğar zayıfı, kimse çıkıp ses etmez

İman fedai ister, hemen böyle pes etmez

Firavun öldü ama onun kini yaşıyor

Nefis şeytana uymuş ortada dolaşıyor

Kaç yüreği devirir bu ne yaman bir tipi

Sanki dünyaya dönmüş, Ebu Cehil ekibi

 

Hangi çıkar değer ki, insanı inletmeye

Yeryüzü insanlara armağan edilmişken

Hangi asırda kelam, yetmiş ki anlatmaya

Servetler birer birer, arz-a terkedilmişken

Toprak bir sünger gibi, emerken insan kanı

Hala ne kaçıyorsun, dönüyorsun arkanı

Nemrut’un kan davası, sürüyor uyan.! beşer

Can alırken yeryüzü, elinden akmada şer

Bunlar hak isteyene, gece gündüz diş biler

Sanki iblisle ortak, afyon içmiş gibiler

 

Devri âlem kan kusar, kaç gam getirir bize

Bedenler parçalanır, dünyanın gözü bakar

Fitneler fitneleri, taşırken içimize

İşlenmiş günahların hepsini bize yıkar

Bu acılar değildir, tek Siyonist-in karı

Yeryüzü hiç görmedi, böyle müthiş inkârı

İsa’yı katledenler, durmadan savaşıyor

Hayrette dağlar taşlar, insan aklı şaşıyor

Yolumuzun üstüne, her gün yeni taş koyar

Ne zaman çıkıp bir er, Hak uğrunda baş koyar

 

Hala anlamadın mı? O sana kin taşırken

Ne Muhammed, ne İsa, Ne Musa, ne İshak vardır

İblisin torunları, kanın da cin taşırken

Mazlumu ezer geçer, ne kalbin de hak vardır

Saldırırken her koldan, Callud’un artıkları

Timsah gözyaşı döker, Hakk-ın yaratıkları

Cehenneme can taşır, Şeytanın cücükleri

Karşımızda ki düşman Kabil’in çocukları

Bunlar Lut kavmi gibi kalmamıştır vicdanı

Yeter artık uyan da, ehl-i salibi tanı

 

Müslüman diyarları, baksana alev alev

Yeryüzü huzur bulmaz, bu acı dinmedikçe

Muradına eremez, eli kanlı alçak dev

Göğsünde taşıdığın, bu iman sönmedikçe

Tasma takıp zenciye, en masum huylusundan

Asla hayır bekleme, zalimin soylusundan

Ölen yetim çocuklar, yeter ibrettir bize

Gelmedi gelmeyecek asla bu millet dize

Çok çektik zalimlerden, yeter artık uyanda

Mazlumun kimsesi ol, beklediği son anda

…………………….

Masivan af edilir, belki yüce divan da.

 

 

Muzaffer TEKBIYIK

 

( Uyan başlıklı yazı muzaffer--te tarafından 28.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.