Hani þu insanoðlu var ya,  eþref-i mahlukat makamý ile esfel-i sâfilîn çukuru arasýnda gel git eðrileri  çizen mahluk. Kendi elleriyle  yaþadýðý dünyayý çölleþrtirme projeleri geliþtirir. Doðal dengeyi bozar.  Saatler bozuk düzen iþlerken düzenli iþler bekler.  Ne sýcaða eyvallah der ne soðuða.  Ormanlarý yakar   yaðmur bekler. Yaðmur yaðar  kel tepelerin topraðýný  denizlere sürükler. Çarpýk yapýlaþma ile kentlerin canýna okur. Yeþil alan yoktur.  Gölgelenmek için bir söðüt gölgesine hasret kalýr.

                            Nedense insan, yaptýðý hatanýn vebalini de bir türlü kabullenmez. Kentin adý Ankara, gecekondu ayrý bir yara. Hele baþkentin göbeðinde ,  Ulusa beþ, Kýzýlay’a on kilometre civarý bir uzaklýkta “Demetevler”adýyla maruf; hilkat geribesi  görünümünde beton yýðýnlarýndan oluþan yerleþim birimi. Bunun hesabýný kim verecek. Devr-i saltanatlarýnda  böyle bir cinayete izin veren yöneticiler  bu cinyetlerini nasýl izah edebilir. Ve olanlardan hâlâ ders alýnmamýþ ki( rant uðruna )   yýkýlan gece kondu bölgelerine  yeni “Demetler” kurmaya devam ediliyor  ve ilgililerin kýlý kýpýrdamýyor. Sadece ilgililer mi . O gece kondu sahipleri de ayný suça ortak. Bir daire fazla alma sevdasýna yeþil alan ,park ve benzeri yerlerin olmamasýný umursamýyor bile. Bizim þikayetimiz sýcaklardan deðil. Umursamazlýktan, bencilllikten.  Neme lazýmcýlýktan. Her  konuda birbirimize  benziyoruz, yöneten yönetilen.