Artık Yoksun
🍁
sana bir şiir yazdım,
içinde,
aşılmaz sıra sıra dağlar,
bitmeyen, uzun uzun yollar…
gurbet akşamlarında kaybolduğum
çıkmaz sokaklar vardı.
ekmeğimi taştan çıkarırken
hissettiğim tatlı yorgunluklar,
alnımdan düşen, tuzlu damlalar
sonra sıla,
sılaya duyduğum özlem vardı.
bir sen yoktun, sen…
&&&
sana bir şiir yazdım,
süsledim içini kafiyelerle
duvaklar taktım satırbaşlarına,
beyazlar giydirdim bakir mısralara
alı vardı, moru vardı
baharlar vardı umut dolu,
sımsıcak yazlar vardı hayat dolu,
dört mevsimi yaşadım mecazlarla
hatırladım uzun kış gecelerini
yer gök bembeyazdı,
bir sen yoktun, sen…
&&&
sana bir şiir yazdım,
içinde,
engin gökyüzünde
özgürce uçan kuşlar
bir bayram arefesinde,
sevinçten uyku tutmayan çocuklar
sevgi dolu hatıralar vardı.
Çocukluğum!
ahh! masum çocukluğum vardı.
baktıkça sonunu göremediğim
buğday tarlaları,
içinde koştukça
ellerimi, yanaklarımı okşayan başaklar
sonra…
nenem vardı,
nenemin hiç bitmesin istediğim
o güzel masalları vardı
bir sen yoktun, sen…
&&&
sana bir şiir yazdım,
içinde,
çocukken,
kocaman pamuk tarlası sandığım bulutlar,
usul usul çiseleyen yağmurlar,
yedi rengini saydığım
koşup koşup altından geçmeye çalıştığım ebemkuşağım,
kapatınca gözlerimi
başka bir alemde olduğum
masmavi düşlerim vardı.
şimdi, düşündükçe
içimdeki o büyümeyen çocuğu
yüzümdeki istemsiz gülüşüm vardı.
bir sen yoktun, sen…
&&&
sana bir şiir yazdım,
içinde,
bakıpta göremediğim gerçekler,
her duyduğumda inandığım boş vaatler
sonra, çok sevipte,
bir türlü söyleyemedğim şarkılar,
heyecanla bir solukta okuduğum kitaplar,
"Vahşetin Çağrısı", "Şeker Portakalı"
en sevdiğim aşk filmi
"Lalaland" vardı, mutlu son yoktu.
gerçeğe yakındı…
sonra,annemin o çok sevdiğim yemekleri
yemeklerini geçtim
şefkat dolu bakışları,
yaşlanmış narin elleri
bu yüzden yaşlanan gözlerim vardı
bir sen yoktun, sen…
&&&
sana bir şiir yazdım,
içinde,
ilk sigaramın öksürüğü,
platonik aşklarımın öksüzlüğü,
okuldan kaçışlarımın,
o çılgın özgürlüğü.
gençliğin heyecanıyla yaptığım
o güzel hatalarım,
yalansız, onca yenilişim,yanlışlarım
en sonunda…
yeşile aldanışlarım vardı.
bir sen yoktun sen…
&&&
sana bir şiir yazdım,
içinde,
kalabalıklarda ki yalnızlığım,
işsiz, güçsüz avare yıllarım,
daha doğmamış çocuklarım,
olmayacak hayallerim, kaybolan umutlarım,
yorgun argın uykulardan,
en tatlı rüyalarla, uyanışlarım vardı
bir sen yoktun, sen…
&&&
sana bir şiir yazdım,
içinde,
henüz açmamış goncalar,
daha koklanmamış güller
tende yaseminler…
şuramda bir yerde,
bir can vardı.
canda, canan
cananda aşk,
aşkta hicran,
hicranda, ölüm vardı.
bir sen yoktun, sen…
&&&
sana bir şiir yazdım,
İçinde…
ne adın vardı ne sanın!
çok zorladım kalemi,
kırdım kaç defa,
ama yazmadı sana dair,
içten bir kelime, bir mısra.
çünkü senn!
kapattın güneşimi,
çünkü sen kararttın beyazımı,
çünkü sen ağarttın siyahımı,
körelttin, ümidimi, yaşama sevincimi
uzak ol…
şiirlerimden, gözlerimden,
İyi kötü, tüm hislerimden
&&&
sana bir şiir yazdım,
all işte!
içinde…
ne adın var ne hatrın nede aşkın.
bazen hüzünle, bazen öfkeyle
sana inat hep sevdiğim,
özlediğim şeyleri yazdım.
çocukluğumdan bahsettim en çok
İçimde,
büyümek istemeyen bir çocuk var benim
en çok senin haberin yoktu ondan.
nasıl da yanılmıştım.
benim gibi olamazdın,
sen gibi olurum sandım,
yapamadım, yapamazdım.
hayallerimin,İyi niyetlerimin kurbanıydım,
senin sevmediğin duygulardı
tahammül edemediğin
olsundu… ben seviyordum, çok!
yaşamak, böyle güzeldi benim için.
hayat da güzel olan ne varsa,
seviyordum senden önce…
🍁
ben kalbimde kökü sevgi olan
bir çınar büyütüp duruyorum
onu artık, aşk sandığın
zehrinle kurutmana izin veremezdim.
yolun açık olsun…
artık yoksun…
ne aklımda ne kalbimde.
bıraktım ruhumu engin denizlere
koşuyorum yeniden çocuklar gibi,
derinliklerine ormanların…
şimdi, yıldızları yeniden keşfediyorum.
….
Rafet Korkmaz (..2022)