Son Ertesidir Gün

Sen hal sorarsın ben hatır...Hal ortadadır, hatır dünün... Nasıl bakarsın ki şiirlerimin yüzüne, misafir terliği dersen terliklerime... 

 

 
Şimdi ne desek yalan 
Besbelliyiz işte 
Can kulağı sağır 
Gönül gözü şehla 
Ayak diriyor tek ayak üstündeki sonralar 
Açık denizler kapatıyor kendini 
Gitgide yaşlanıyor ayağımızda karasular 
Alıp veremediği var zamanın bizimle 
Uyur gezer sanki o eski duygular 
 
iki karşı yakasıyız gibi şehrin 
Göz önümüz boş/boğaz 
Yeşil güz soğuğu 
Mavi hüzünbaz 
Gece koyusu bakıştığımız deniz 
Çekingen lafın gelişi özlemek 
Vurgun yiyor dalışlar 
Suskun iki sesin ikisi 
Düş ipine taş ararken, 
Kıyıdaki dünün gölgesi 
Gözleri taşı/verecek gibi duruyor, 
Kıyıcı kadınlar 
 
Çoktan göçe durmuş kırlangıçlar 
Yorgun içimde kalan fırtınalar 
Bir elimde vargit çiçeği 
Zehri mor 
Bir elim de vargel’li beyazlar 
Hadi kısalt eteklerini, 
Kaf dağlarının 
Ellerinde kesilemeyen şeytan tırnakları 
Birazdan oyuncaklarını da kıracak 
Yaşlı çocuklar 
 

Demir Mutlugil 
( Son Ertesidir Gün başlıklı yazı DemirMUTLUGİL tarafından 16.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu