Sevdamýz Anadolu

Anlat diyorsun bana,

Anlat diyorsun da,

Neyi anlatayým yiðidim .?

Bakýyorum da yeni sevdalara,

Ne bir ýþýk, ne bir umut,

Nede bir yaþama sevinci var.

Öyle biliyorum ki..!

Bir akþam,

Görkemli sofralarda romantizm yaþamak,

Birkaç damla içki

Ve eðlence olsun diye gidilen barlar,

Diskolarda geçirilen zaman

Ve yine ardýndan, birkaç öpücükten ibaret.

Þimdiki aþk denilen oyun

Zoruma gidiyor yiðidim..

Oysa bizim sevdamýz böyle miydi?

Hayallerimizi geceleri gökyüzüyle paylaþýrdýk

Bir gül yapraðýna deðiþir miydik onca þatafatý

Eðlencelik Dünya tadýný

Uykumuzda sayýklardýk sevdiðimizin adýný

Hele birde gel deyince ……

Yalýn ayak koþardýk,

Deli tay misali dolu dizgin

El ele yürümek hayaldi bize

Ekin tarlasýna giderken geçerdik yârin kapýsýndan

Ya da köy çeþmesinde gelirdik göz göze

Onun için yürekten çýkardý þarkýlar,

Hece hece dizilir

þiirler

Ve büyük metropollerin sahilinde,

Lüks arabalarda þehvet geceleri yaþamazdýk.

Deðdirmezdik birbirine ellerimizi

Deniz dalgalarý ýslatmazdý saçlarýmýzý

Ter basardý heyecandan sýcak bedenlerimizi.

Þimdi bakýyorum da ne anlatacaðým bilemiyorum

Birkaç deðerli hediye

Bir kaç cilalý söz

Bunlara aþkýmýzý harcar mýydýk?

Bir bakýþ bir kurþun gibiydi,

Bir bakýþa bir can verirdik.

Biz sevdamýzý küçük pýnar þýrýltýlarýnda büyüttük

Biz aþkýmýzý çam kokularýnda yeþerttik yiðidim

Ve biz bu sevdayý esen yellerde alevlendirdik

Bizim sevdamýz ürkek deðildi,

Bizim sevdamýz korkak deðildi,

Bizim sevdamýz yiðitti,

Bizim sevdamýz aþktý,

Bizim sevdamýz Anadoluydu.

Ismet Bozkurt (Dilsiz Kalem)