Online Üye
Online Ziyaretçi
Potansiyel bir
suçluyum Rubén Juárez
Kestim beş parmağın ucunu
beş kanlı çizgi çektim
irtifa kaybettim
yazamıyorum eskisi gibi öyle
*
sürgündeki boşluğum
yastığım, yorganım
göğsünün teriyle ıslanmış yanağım
yüzüne bakıp bakıp ağlıyor yalnızlığım
bir türlü susturamıyorum gölgeni örtsem de üzerine
sonra, pencereyi açıp tükürüyorum yıldızlara
ay, daha güzel görünsün diye sokak lambasını taşlıyorum
akreple yelkovan üçüncü
boyuttan atlıyor solucan deliğine
aksırıp tıksırıncaya kadar aşk yesem,
kussam sonra
geçemem herhalde.
anıların hızında geri dönüyorum Matrix’e
ruhsuz bir avatar olarak kategorize edilen alanıma düşüyorum
sefil bir ön sayfa
ve çevrilemeyen arka sayfanın arasında bir yerdeyim
yürüyorum kendi
gözyaşlarımın içinde uzunca müddet
Kalbimin donması ve tekrar çözülmesi
İşte o azap içindeyim
Kendi kalbimden utanıyorum
*
yeminle , herşeyi unutmak istiyorum Rubén Juárez
kalbime yaptığın evden
zincirlediğin
gecemden
tereddütlü çokluktan
sayısız başı olan aşk denilen canavardan
değişmez ve
kendini tekrarlayan kaderden
kaçmak istiyorum
ister rögar kapağı olsun
ister çukur,
neresi olursa kaçmak istiyorum
korktuğumdan değil
yaşam ve ölüm süreci hiç değil
onca yıl sensiz nasıl yaşarım el yordamıyla
kalbimi dilim dilim doğramış olsan da
anlatamıyorum Rubén
Juárez
kelimeler yüreğimden yavaş kalıyor..
*lethe* ENU
Yazarın
Sonraki Yazısı