Kimse Bilmedi Ney'im Olduğunu

Kül kedisiydi düş evlerine sığınan güz...Zaman şimdi idi, ezgi güftesiz ,düş hemen

çizilemeyen resimdi tuvalle yüzleşen


Tuval gergindi...

Mat renkleri görmezden geliyordu

Üstün körü fırçalar

Hiç yeni başlamıştı

Hep kıt kanaat

An su buharı

Bağcıktı dantelasız kolun bil/ekleri

Bil/ezikti

Boşluk çiziyordu kadınsal dokunuşlar

İncir balı elleriyle

Bil/sinmiş... Bildim

Canını acıtırken tuvalin son fırça darbesi

Kırmızı çizgileriyle


Gel zaman, git zamandı

Birlikte kırıştığımız suyuna gidiyorduk sazlığın,

İki yanı bil/eylenmiş düş törpüsüyle

Erbane zilleri çalıyordu duymamışlara rüzgâr

Yedi perde örttüm,

Dipten koparılmış dokuz boğuma

Bir bil/ezik ve başpare nefeslendi

Aşktan uzaktı meşk

Hüzzam deruni

Ney/im olacaksın bundan sonra derken

Tükengen nefes

Dervişti yürek,

Uluorta arıyorken dünü zikreden ses


Sabah yorgun düş/tü düş evimde...Bıkkın düş/tü beş duyuyu kaybettiren kabullenmişlik

Kimse ney/im olduğunu bilmedi..


Demir Mutlugil

( Kimse Bilmedi Ney'im Olduğunu başlıklı yazı DemirMUTLUGİL tarafından 16.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.