Aklım Sen
AKLIM SEN
Yakınına uzak, uzağına yakın çelişkilerine kapanır insan.
Buza tutunan bir hayatın içinde kaymak,
bir ucunda ölüm:
aklım sen.
Soğuğa kuşanan toprak toz duman,
havalanan kar düşer gecesine bu iklimin; gözlerin neminde bir ışıltı var,
renk cümbüşü üşümeler saklanan guruba akar: aklım sen.
Bir insan, bir insana böyle mi yansır?
Bir insan, bir insanla bu kadar mı kaynaşır?
Eğilen dal uçlarında son yaprağına tutunmak;
son yeşillik bir tatlı hayal midir?
Kalan:
aklım sen.
Gözlerini çevirir gecenin derinliklerine, tükenen bir yüz;
yüzde üç beş çizgide ince bir kan, sızan.
Kar beyazlığında sevda,
ıslık seslerinde melodisi eski bir şarkı, yalan:
aklım sen.
Bir adam, bir kadın,
kenarına tutunur uçurumuna biri;
diğeri tuhaf bir telaşla düşer elleriyle,
solgun yeşiline aynı iklimin hazan,
takılan:
aklım sen.
İskeleden uzaklaşan bir vapur,
denize dalar çıkar bir martı kanatlanır.
Sabahın tazeliğinde,
buğulu soluğun kısrak gülüşlerinde yok olan:
aklım sen.
Ali Arslan
(
Aklım Sen başlıklı yazı
Ali Arslan tarafından
30.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
