Kapkaranlık bir sokakta, sağanak yağmurun altında oradan oraya koşturup duruyorum.

İstisnasız her bir sokağa giriyorum, evim oralarda bir yerlerde biliyorum ama bulamıyorum. Hızlıca etrafıma bakıyorum, her birinde içimde farklı bir umut yeşeriyor tabi.

Burası orası olabilir diyorum, evim burası olabilir. Fakat her bir sokaktan çıkışımda daha çok anlıyorum daha da kaybolduğumu.

Gözyaşlarım benim iradem dışında yanağımdan süzülüp gidiyor gizlice. Gözyaşım dahi durmuyor bedenimde.

Ailem yok arkadaşlarım yok, kimsem yok. Bir başımayım şu koskoca dünyada. Benliğim bile terk etmiş beni. O bile bırakmış gitmiş, öyle bir yalnızlık benimkisi.

Evi boş ver deyip eski beni aramaya başlıyorum bu sefer, beni anlayabilecek tek kişiyi. Biliyorum çünkü yanımda olsa bana ne kadar sarılmak, beni ne kadar avutmak isteyeceğini. Hiç olmadığım kadar kendim gibi hissettireceğini çok iyi biliyorum.

Bu defa yağmur şiddetlenmeye başlıyor ve yağmurla karışıyor gözyaşlarım. Duşta ağlamak gibi hissettiriyor bu, bir yerden sonra ağladığını fark etmiyor insan.

Kalbim acıyor, ama öyle basit bir acı değil. Donakalmama sebep oluyor acı. Koşmayı bırakıp yürümeye başlıyorum. Yetmiyor, bacaklarım hissizleşiyor bu sefer. Dizlerimin üzerine çökmek zorunda kalıyorum bu sefer de.

Çaresizce etrafıma bakınıyorum, belki ailem gelir yardımıma diye. Onlar da gelmiyor. Hoş, ailem kim ya da kimler onu bile bilmiyorum ki ben. Öylesine yabancıyım ki o kavrama.  Ama bir yandan da derinlerde bir yerlerde özlüyorum.

Sokak üzerime gelmeye başlıyor, daralıyor adeta. Beni sıkıştırıp ezmek istercesine daralıyor. Nefes alamıyorum. Boğuluyorum, denizde boğulurcasına boğuluyorum. Hava oralarda bir yerlerde, çok yakınımda ama uzanamıyorum. Bir şarkıda, bir film sahnesinde kimi zamansa bir insanda benim nefesim.

Şimdi getirseler yüz tane şarkı dinletseler hiçbir şey ifade etmez benim şarkım yoksa.

Yüz tane film sahnesi izletseler gram değeri olmaz benim sahnem değilse.

Karşıma yüz tane adam dikseler hiçbir şey ifade etmez benim adamım değilse…

İşte bu yüzden bir başımayım onca kişinin arasında.

Ela Şentürk

25.03.2024

 

 

( Yalnızlık Sokağı başlıklı yazı ela-senturk tarafından 25.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.