canım çok yanmıştı daha çocukken

acılarımı hiç unutmayacağıma yeminliyken

babam gözlerimin içine nefretle bakıp

herkese çuvalla bana kaşık bile uzatamadığı o sevgiyi esirgerken


büyüdüm,sözde genç kız oldum

işin gücün paranın peşinde bende savruldum

unutmam ama geçer sandığım acılarımın arasında

kendimi kinim halâ dipdiriyken buldum


“seni baban sevmemiş elin oğlu niye sevsin”diye bir söz okudum

kafamda camlar çerçeveler indi ama ben sustum

sabırla günleri,seneleri gül gibi kurutup 

elin oğlunun beni sevmesini umdum

( Ben Daha Çocukken başlıklı yazı gunel-abbas tarafından 3/24/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.