Sen
Sen mezarda üşümesin diye.
Parkemi toprağına üstüne serıyotum
Soğuk kar taneleri toprağın üstüne düşüyor.
Sanki bulutlar sana ağlıyor.
Ellerimi açık sana rahmet okuyorum.
Gözlerimde durmuyor göz yaşlarım
Yanaklarımda süzülen sanki tuzlu deniz suyu gibi.
Bir köşe
Bir köşe başı.
Yada dikdörtgen köşe.
Mezarlıkta sanki üşüyen mezar taşları.
İsimleri silinmiş siyah yazıları.
Yazlar üşüyor.
Hiç tanımadığım hep beyaz taşlar.
Beyaz taşların içinde ölen insanları
Hiç tanımadan dua okuyorum soğuk taşlara.
Üşüyorum üşüyorum
İçim titredi ölümün soğuğu
Ben ölürsem kim örter toprağın üstüme
Kim bırakır parkesini
Aslan özçelik
11.03.2024
P.tezi 20.59
(
Sen başlıklı yazı
aslan-ozcelik tarafından
12.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
