Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir
zamanlar burası, kocaman bir
tarlaydı,
Şiir ektim içine, usul usul büyüdü.
Başka neresi olsa, destelerle karlaydı,
Denemeler, hikâye, fasıl fasıl büyüdü.
***
Ey benim güzel evim, nice yıllar geçirdin,
***
Niceyi abad ettin, kanat takıp uçurdun.
Geldi geçti nicesi, ahrete göçen oldu,
Başka yerde dağılan, burada huzur buldu,
Edebiyat işimiz, gelenler böyle doldu,
*** Ey benim güzel evim, hakkındır gurur
duymak,
*** Tek gayemiz adalet, onu yerine koymak.
Yorum yazı paylaşsan, burası senin evin,
Destek ol insanlara, öncelikli ödevin,
Yazıların okunur, görünce buna sevin,
*** Ey benim güzel evim, adeta bir
okulsun,
*** Yol almak isteyenler, bir tek sana
takılsın.
Sadece edebiyat, edeple saygı ile
Vatanın sevdasına, duyduğu kaygı ile
Özgürlük demokrasi, her türlü duygu ile
*** Ey benim güzel evim, açıksın her tür renge,
*** Saygı ile kurulur, toplumda bütün
denge.
Sen yazıp çizenlerin, alnındaki terisin,
Sen umudun safında, gözündeki ferisin,
Sen nice yazarların, dijital neferisin,
*** Ey benim güzel evim, yüreklerde yerin
var,
*** Adem olanlar anlar, daha çok seferin
var.
Âdem Efiloğlu