Kahretsin
Ne oluyor bu çöp kutularına
Ne zaman çöksem köşedekine
Her gün rastlardım kesin,
Sarhoş artığı
Az ısırılmış ekmek aralarına
Didiklerdim gün sonu artıklarını,
Balık lokantasının
Meyhaneler sokağındaki..
Az yemedim kıçıma tekme
Uzatmışken kafamı gözüne, çöpün..
Ürkekçe bakıp saklandığımda, küfretmiştim
’Çekme ulan benim o, çekme..! ’
Diyerek, benden irice
Aç yaratıklarına günün..
“Abi” diyesim gelirdi dilime
“Bu sefer önce ben gelmiştim”
Üçüncü gelişim bu köşeye boşu boşuna
“Oğlum durma “ dedim kendime
“Son kez kontrol et, durma,
Gitmese de hoşuna”
Aç kalırsın sonra Kasım soğuklarında
Ölürsün,
Yerde de tekme atarlar
Beyoğlu'nun izbe sokaklarında..
Şimdi yine,
İşin yoksa mahzun mahzun bak
Boynunu büküp,
Züppenin gözüne gözüne,
Dürümcüde tıkınan büküp büküp..
Ah ulan
Ya da işin yoksa, kovala,
Kovala zengininden bir kokona
Acısın da el atsın bakıp,
Buz tutmuş ayaklarına..
Ah ulan be
Miyav be
Miyav..!
erol başçı/ fabl