Titreyen bir gök kuşağında saklı dualarım ve her beş vakit arası sarsıldığım sessizliğin yankısı, serkeş gölgelerin uzantısı zehir zemberek yakılan dil yarası ve sen ki…

 

 

 

 

Sen ki, azizim dilemması mevsimin

Sızılarım sızarken sızıntısı dünün

Şafağı atan bir tanrı misali içimin

Kıyıldığı her düş vakti

Dişlediğim kalem kadar

Düşlemsel bir mızrakla kanattığım yarama dair

Bir imgenin peşinde tıknefes aşkın sönen ateşi

Özlemin hurra dediği bir kış vakti

Adeta nazlıdır altına imzamı attığım her akit

 

Sırra kadem basar hem yalnızlığım

T/aşkın şiirlerden başımı aldığım

Baz bildiğim bir haykırış olsa olsa

Yıldızımın barışmadığı

Beynamaz kâfirler peşinde yaralı sazın yâdı

Dünde esinti

Yarının meali olmaya adaydır hem yazdığım her şiir

 

Tefe kondu gülücüklerim yetmedi…

T/av oldum sözcüklere yaşlarımın ırmağında

Süzülen yüzümde saklı o tek nida

Hani, hani, baktığında

Gözlerimin ta içine elası düşer ömrün

Yana yakıla sevmediğim kadar ezelden

İlhamım aşktır kanayan

Kalemime kurulan tuzakta saklı iken yar

 

Ve azizim,

Arz ederim arşı alaya çıkan bir çıtadan da yükseğine konarım

Kolaysa yen beni

Kolaysa yan yerime

Yârim, yâdım ve gönlümün misafiri

Piri olsam ne ki göğün

Kaç bin ışık yılı uzağındaysam içimdeki yıldızın

Mademki yıl uğursuzun

 

O halde demleneyim ben

Senin yerine konuşlu olduğum

İlahi Rahle

Mısralar taşar damarlarımdan

Yetmez lakin

Kıtalar aşarım kıtalardan ibaret şiirlerim

Ve aşk ki:

İçimde kanayan en asi/l coğrafya

Ve aşk…

Kalburüstü varlığın temaşası

Ve aşk…

Tükenen zamanın yolcusu yalnızlığımı kardığım kadar

Kalemi de biledim mademki bir ömür

 

Türeviyim hüznün tünediğim şu melun iklim

Tüysıklet vicdanım nasıl ki hafiftir kuş tüyünden

Yastığıma serili saçlarıma konan

Kelebeklerden çaldığım kadar kısa bir ömürdür

Her şiiri adadığım ruhum

Her yalnızlığı uğurladığım manen

En zenginiyim evrenin

Evrelerinde ölümün

Asma katında hüznün

Azadesiyim nasıl ki dünün ve sizin, azizim

 

Azmettiren değil azık bildiğim

Nidalardan uçuşan

Nemrut gölgelerden kaçtığım kadar ferman eylediğim

Bir minyon yürek ki evladiyelik bir esinti

Yandığı yerin göğün

Karışladığım ömrün

Tümlenen ruhum ve hıçkırığımla varsın

Bozguna uğrayayım

Boykot ettiğim kadar cihanı

Bonkör kalbimle arşınladığım

 

Gönlün dipçiği kelamın

Seyrinde tüten duman

Bulmacanın nicesi efkâra banan

Kalemin dağıttığı şu benliğimden

Arda kalan son esinti…

 


( Ve Aşk... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 14.12.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu