GÜZÜN


Kapattım odalarını kalbimin

Ne zamanı, ne yerini bilirim

Buzdan elbiseler giyindim

Geçirdiğim yazlara rağmen erimedim

 

Farkındayken bunca şeyin

Anlayamadım nasıl bu hale geldim

Hangi yaz çok üşüdüm

Döken yapraklarımı o sonbahar kim

Yaslandığım ya da denediğim

Hangi söğütle devrildim

Farkındayken bunca şeyin

Farkında değilim, olan biten

Kimi şeylerin

 

Rasyonel bir zeminden yazıyorum

Yıllar yılı betonlaşan

Yaş aldıkça kabuklaşan

Kırılmaya, açılmaya muhtaç

 

Böyle hayal etmemiştim toy çağlarımda

Şiirlerimi tutan o eski kalem ben değildim

Belki böyle olmalıydı

Belki olmamalıydı

Bilemem

Yoksunum manalarımı yükleyen

O eski bendenizden

 

Sayfalardan ırak

Satırlardan bu denli, uzak

Kalacak kadar tıkandı his damarlarım

Artık hayalin dahi kurmayı arzulamıyorum

 

Mahur makamından çalıyor tüm ezgiler

İçime tatlı bir sıcak su akıtıveren

Sanmazdım ısınayım böylesine hüzünle

Öylesi yakışıyor çare yok güzün de


Büşra KANKURT

15.10.2023

02.56

( Güzün başlıklı yazı Kankurt tarafından 10/15/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.