1
Beni tanımıyor ne diken ne güller
Dudaklarımdan pay almamışken kadehler
Göğsüme kılıcını saplıyor hak bilmeyen namertler..
Oysa göğe açtığım ellerime kırk ikindi güneşi düştü de
Kabahatim erimedi bir dirhem gözümde..
Bileklerimle öpüşen jiletler
Kimin yarasını kanattı ki,
Böyle öfkeli bana rüzgarlar
Düşsem de yenilgim yetmiyor
Bir daha bir daha üzerime esiyor..
Çatlamış gökler yıldızlar yağıyor
Çıban çıkmış dünyanın heryerinde
Sanki vakit tamam
Kıyamet kopuyor
ama yalnız bana
kimseye hiçbirşey olmuyor..
Yerim var,yurdum yuvam
Neden peki bu kadar ıssız hafsalam
Göçtümü benden köyüm kasabam
Ben mi sürgünüm
bittimi üç günlük dünyam..
Bir sevgilim olsun istedim çok mu
Kundakta ki kıza dahi kertilen
sümüklü oğlan yok mu
Peki ben neden neden aforoz edildim mutluluktan..
Yazarın
Önceki Yazısı