Vehbiye Öztürkatalay Yersel, 21 Aralýk 1937 yýlýnda Mardin’de doðdu. Babasý merhum Mustafa Bey, annesi merhume Ýffet Hanýmefendinin, dokuz evladýndan dördüncüsüdür.
Ýlkokulu Mardin Dumlupýnar Ýlkokulunda ve Gazipaþa Merkez Ýlkokulunda, orta okulu da yine Mardin de bitirdikten sonra Devlet Parasýz Yatýlý Okulu sýnavlarýna girdi. Sýnav sonucu üç yýl sonunda öðretmen Konya Kýz Ýlk öðretmen Okulunu kazandý ve okulundan mezun oldu. 1956-1957 Yýllarý arasýnda Mardin-Derik ilçesi Merkez Ýlkokulunda stajyer öðretmen olarak çalýþtý. 1981 yýlýna kadar 25 yýl boyunca Mardin merkezinde çeþitli okullarda çalýþtý. Bu dönem içinde ilkokulda verdiði derslere ek olarak, ortaokullarda matematik ve fen bilgisi dersleri, yetiþkinlere açýlan kurslarda okuma yazma dersleri verdi. Bir dönem müdür yardýmcýlýðý yaptý.
Atatürk’ün doðumunun 100. yýlý olan 1981’de Mardin ilini temsilen yýlýn öðretmeni seçildi. Ayný yýl emekli oldu ve Ýzmir’e yerleþti.1995 yýlýnda Önlisansý bitirerek yeniden öðretmenliðe baþladý. Ýzmir Ýli, Konak ilçesine baðlý Limontepe ilköðretim okulunda bir yýl çalýþtý ve 1996 yýlýnda ikinci kez emekli oldu.
1964 yýlýnda kendisi gibi öðretmen olan eþi, Adnan Yersel ile evlendi. Bu evliliðinden olan beþ çocuðunun ikisi erkek, üçü kýzdýr. Erkeklerden büyüðü Maden Yüksek Mühendisi, küçüðü Bilgisayar Mühendisi, büyük kýzý Elektrik elektronik Mühendisi, ortanca kýzý Bilgisayar Mühendisi, küçük kýzý Ýþletme Fakültesi mezunudur. Çocuklarýndan ikisi ABD’de çalýþmaktadýr.
Emeklilikten sonra, þiirler ile duygularýný ifade etmeye baþladý. Emeklilik döneminde baþlayan bu tutku, sonunda 0nu bu okuyacaðýnýz þiir kitabýný oluþturacak boyuta getirdi.