Kabarık kıyafetli hanımefendiler,
Keskin izlerle süslenmiş beyefendiler,
Kırmızı ve turkuaz renginin vazgeçilmez müdavimiler.
Yeşilin tonları doğaya,
Mavinin tonları gökyüzüne,
Siyahın tonları gecelere,
Vişne kızıllığı güneşe küsmüş....
Kurdeşen dökmüş kundaklarında bebekler,
Kim olduğunu unutmuş şebelekler,
Kifayetsiz, heyhat, mânasız ve kudurmuş.
Yüzler yarılmış şerhat serhat
Kaynayan kazanlar,
Gülümsetmeyen çıngıraklı oyuncaklar,
Hele o çirkin pardesüler kat kat....
Bilinçaltı biçare, sessiz ve yorgun!
Gördüğünü kaydeden,
Hatırladıkça mahfolan beyinler felç.
Orkestralardan yükselir notalar,
Notasız müzikler,
Aslında hepsi birer gösteriş, bu hangi zevk?
Sedyelerde solan güllerimiz,
Taş devrinden kalan mağara resimlerimiz,
Algoritması akılalmaz icatlarımız,
Paris, Viyana, İstanbul, Venedik...
Boğuk kentlerde hayatlarımız,
Aslında çok güzelmiş!
Öyle diyorlar.
İnsan senfonisi...
(
İnsan Senfonisi başlıklı yazı
Çağatay tarafından
16.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
